อาหารหรือช่วงเวลาส่งผลต่อเพศของลูกได้หรือไม่? (ความเชื่อเทียบกับวิทยาศาสตร์)

เจาะลึกทฤษฎียอดนิยม—ตั้งแต่ วิธี Shettles ไปจนถึงอาหารเฉพาะ—ที่อ้างว่ามีอิทธิพลต่อเพศของลูกน้อยของคุณ เราจะแยกเรื่องเล่าพื้นบ้านออกจากข้อเท็จจริง

ความคาดหวังของทารกใหม่เป็นเรื่องน่าตื่นเต้น และเป็นเวลาหลายศตวรรษที่พ่อแม่ในอนาคตได้ฝันถึงทุกสิ่งตั้งแต่สีตาไปจนถึงบุคลิกภาพ แต่คำถามหนึ่งได้ดึงดูดใจมนุษย์ในทุกวัฒนธรรมมานานนับพันปี: เป็นไปได้หรือไม่ที่จะเลือกเพศของลูกของคุณ?

ไม่ว่าจะขับเคลื่อนด้วยความชอบทางวัฒนธรรม ความปรารถนาที่จะ "สร้างสมดุล" ให้กับครอบครัว หรือเพียงแค่ความอยากรู้อยากเห็นอย่างแท้จริง อินเทอร์เน็ตก็เต็มไปด้วยทฤษฎี การเยียวยาพื้นบ้าน และแผนการโดยละเอียดที่สัญญาสว่าจะพลิกสถานการณ์ให้เป็นไปตามที่ต้องการ ไม่ว่าจะเป็นเด็กชายหรือเด็กหญิง วิธีการเหล่านี้มักจะเน้นไปที่อาหาร เวลาของการมีเพศสัมพันธ์ หรือแม้แต่ข้างขึ้นข้างแรมของดวงจันทร์

ในฐานะแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้เกี่ยวกับการเจริญพันธุ์และสุขภาพ (E-A-T) เราจำเป็นต้องแยกความเชื่อที่แพร่หลายออกจากความเป็นจริงทางวิทยาศาสตร์ คำตอบง่ายๆ คือ: ในขณะที่วิธีการจับเวลาและการควบคุมอาหารนั้นไม่เป็นอันตราย แต่ก็ไม่ได้รับการสนับสนุนจากหลักฐานทางการแพทย์สมัยใหม่

สารบัญ

(สารบัญจะถูกสร้างขึ้นโดยอัตโนมัติเมื่อมีการแสดงผลที่นี่)

ส่วนที่ 1: พันธุศาสตร์ของการกำหนดเพศ

เพื่อให้เข้าใจว่าทำไมการควบคุมเพศจึงเป็นเรื่องยากมาก เราต้องดูชีววิทยาเสียก่อน เพศถูกกำหนดโดยอสุจิที่ปฏิสนธิกับไข่ทั้งหมด

โครโมโซม X และ Y: ไข่ของมนุษย์ทุกใบมีโครโมโซม X อสุจิจะบรรทุกโครโมโซม X (ส่งผลให้ทารกเป็นเพศหญิง, XX) หรือโครโมโซม Y (ส่งผลให้ทารกเป็นเพศชาย, XY)
โอกาส 50/50: เนื่องจากโดยเฉลี่ยแล้วการผลิตอสุจิของผู้ชายคือส่วนผสม 50/50 ของพาหะ X และ Y โอกาสของการตั้งครรภ์ที่ส่งผลให้มีเด็กชายหรือเด็กหญิงจึงยังคงใกล้เคียง 50% สำหรับการตั้งครรภ์ทุกครั้ง

ไม่มีปัจจัยภายนอกที่เป็นที่รู้จัก—ไม่ว่าจะเป็นอาหาร ระดับ pH หรือท่าทางในห้องนอน—ที่ได้รับการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์แล้วว่าสามารถเปลี่ยนแปลงอัตราส่วนของอสุจิที่บรรทุก X เทียบกับบรรทุก Y ที่ไปถึงไข่ได้อย่างมีนัยสำคัญ

ส่วนที่ 2: วิธีการยอดนิยมและความเป็นจริงทางวิทยาศาสตร์

สองวิธีที่ไม่รุกรานที่ได้รับความนิยมมากที่สุดสำหรับการพยายามเลือกเพศเกี่ยวข้องกับการจับเวลาและการควบคุมอาหาร

1. วิธี Shettles (การกำหนดเวลาของการมีเพศสัมพันธ์)

ทฤษฎีนี้พัฒนาโดย Dr. Landrum Shettles ในปี 1960 โดยอิงตามลักษณะสมมติฐานของอสุจิ X และ Y:

ชนิดของอสุจิ	สมมติฐาน (วิธี Shettles)	เป้าหมาย	ช่วงเวลา
Y (เด็กชาย)	นักว่ายน้ำที่เร็วกว่า แต่มีความยืดหยุ่นน้อยกว่า และมีอายุสั้นกว่า	เด็กชาย	มีเพศสัมพันธ์ทันที ก่อน หรือ ใน วันตกไข่
X (เด็กหญิง)	นักว่ายน้ำที่ช้ากว่า แต่แข็งแกร่งกว่า และมีอายุยืนยาวกว่า	เด็กหญิง	มีเพศสัมพันธ์ 2-4 วันก่อน วันตกไข่

ข้อสรุปทางวิทยาศาสตร์ (YMYL): แม้ว่าวิธี Shettles จะเป็นที่นิยมอย่างมาก แต่การศึกษาขนาดใหญ่จำนวนมากก็ล้มเหลวอย่างต่อเนื่องในการตรวจสอบประสิทธิภาพ อัตราการตั้งครรภ์ที่ส่งผลให้มีเพศที่เฉพาะเจาะจงยังคงไม่แตกต่างกันทางสถิติจากเส้นฐานธรรมชาติที่ 50/50

2. ทฤษฎีอาหารและระดับ pH

ทฤษฎีเหล่านี้แนะนำว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมภายในของร่างกายสามารถส่งเสริมอสุจิประเภทหนึ่งมากกว่าอีกประเภทหนึ่ง

เพื่อตั้งครรภ์เด็กชาย (อาหารอัลคาไลน์): ทฤษฎีนี้แนะนำให้บริโภคอาหารที่อุดมด้วยโพแทสเซียมและโซเดียม (เช่น กล้วยและขนมขบเคี้ยวรสเค็ม) เพื่อเพิ่มค่า pH ในช่องคลอด/ปากมดลูก ซึ่งกล่าวกันว่าสนับสนุนอสุจิ Y
เพื่อตั้งครรภ์เด็กหญิง (อาหารที่เป็นกรด): ทฤษฎีนี้แนะนำให้บริโภคอาหารที่อุดมด้วยแคลเซียมและแมกนีเซียม (เช่น ผลิตภัณฑ์จากนมและผักใบเขียว) เพื่อลดค่า pH ซึ่งกล่าวกันว่าสนับสนุนอสุจิ X

ข้อสรุปทางวิทยาศาสตร์ (YMYL): ความสมดุลของ pH ในร่างกายในระบบสืบพันธุ์ถูกควบคุมอย่างเข้มงวดและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างมีนัยสำคัญโดยอาหารเพียงอย่างเดียวในขอบเขตที่จำเป็นต่อการเลือกอสุจิ อาหารมีความสำคัญต่อภาวะเจริญพันธุ์โดยรวม แต่ไม่ใช่สำหรับการเลือกเพศ

ส่วนที่ 3: เรื่องเล่าพื้นบ้านเกี่ยวกับการเจริญพันธุ์เทียบกับความเป็นจริง

นอกเหนือจากวิธี Shettles และวิธีการควบคุมอาหารแล้ว ยังมีเรื่องเล่าพื้นบ้านหลายอย่างที่ยังคงอยู่ แม้ว่าจะน่าสนใจ แต่ก็ไม่มีพื้นฐานทางชีววิทยา

ตารางทำนายเพศจีน: แผนภูมิโบราณนี้ ซึ่งใช้อายุทางจันทรคติของมารดาและเดือนของการปฏิสนธิ เป็นประเพณีที่สนุก แต่ก็ไม่แม่นยำไปกว่าการโยนเหรียญ มันเป็นรูปแบบของการทำนายทางวัฒนธรรม ไม่ใช่เครื่องมือทางวิทยาศาสตร์
ท่านอน: การกล่าวอ้างว่าท่านอนบางท่าหรือทิศทางของเตียงส่งผลต่อเพศนั้นเป็นเพียงเรื่องเล่า
การงดเว้น/ความถี่ทางเพศ: ไม่มีหลักฐานใดที่แสดงให้เห็นว่าช่วงเวลาของการงดเว้นที่นานขึ้นหรือความถี่ที่เพิ่มขึ้นจะเปลี่ยนแปลงอัตราส่วน X:Y ของอสุจิ

ส่วนที่ 4: การเลือกเพศที่พิสูจน์ได้ทางการแพทย์

สำหรับคู่รักที่ต้องเลือกเพศด้วยเหตุผลทางการแพทย์ (เพื่อหลีกเลี่ยงความผิดปกติทางพันธุกรรมที่เชื่อมโยงกับเพศ เช่น ฮีโมฟีเลีย หรือกล้ามเนื้อลีบดูเชน) วิธีเดียวที่ได้รับการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์คือการทำในคลินิก:

การวินิจฉัยทางพันธุกรรมก่อนการฝังตัว (PGD) / การคัดกรองทางพันธุกรรมก่อนการฝังตัว (PGS): ซึ่งเกี่ยวข้องกับการสร้างตัวอ่อนผ่าน การปฏิสนธินอกร่างกาย (IVF)
การตรวจชิ้นเนื้อ: มีการนำตัวอย่างเซลล์เล็กน้อยออกจากตัวอ่อน
การคัดกรอง: ตัวอย่างจะถูกทดสอบเพื่อยืนยันเพศ (และตรวจสอบโรคทางพันธุกรรม) ก่อน ที่ตัวอ่อนจะถูกย้ายกลับเข้าไปในมดลูก

วิธีนี้มีประสิทธิภาพสูง (ความแม่นยำเกือบ 100% สำหรับเพศ) แต่มีราคาแพง รุกล้ำ และโดยทั่วไปจะสงวนไว้สำหรับความจำเป็นทางการแพทย์ หรือในบางภูมิภาคสำหรับข้อยกเว้นทางจริยธรรมที่เฉพาะเจาะจง

🧭 ขั้นตอนต่อไปของคุณ: สำรวจประเพณีทางเพศ

แม้ว่าวิทยาศาสตร์จะไม่สนับสนุนวิธีการเลือกเพศแบบไม่รุกราน แต่เรื่องเล่ารอบ ๆ มันก็เป็นส่วนที่สนุกสนานของประสบการณ์การตั้งครรภ์

อยากรู้ไหมว่าวิธีการทางประวัติศาสตร์อาจทำนายอะไรไว้สำหรับลูกของคุณ?

ตรวจสอบ ตารางทำนายเพศจีน ตอนนี้! (เพื่อความสนุกสนานเท่านั้นแน่นอน)

ข้อจำกัดความรับผิดชอบทางการแพทย์

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ข้อมูลและการศึกษาเท่านั้น วิธีการเลือกเพศแบบไม่รุกรานส่วนใหญ่ (อาหาร, เวลา) ไม่มีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ โปรดไว้วางใจแพทย์ของคุณเสมอ สำหรับคำแนะนำทางการแพทย์ทั้งหมดเกี่ยวกับการตั้งครรภ์และการเจริญพันธุ์ของคุณ