ก่อนลูกน้อยจะมา: 7 เคล็ดลับการสื่อสารสำหรับคู่รักที่กำลังจะเป็นพ่อแม่

คุณได้ผลการทดสอบที่เป็นบวก คุณได้บอกครอบครัวของคุณแล้ว และคุณเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความหวาดกลัวที่ผสมผสานกัน การตั้งครรภ์คือการเดินทางที่คุณเริ่มต้นในฐานะคู่รัก แต่สามารถเริ่มรู้สึกเหมือนเป็นประสบการณ์ที่โดดเดี่ยวได้ในทันที

คนหนึ่งกำลังจัดการกับการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายและฮอร์โมนโดยสมบูรณ์ ในขณะที่อีกคนหนึ่งมักจะถูกทิ้งไว้ข้างสนาม รู้สึกไร้ความช่วยเหลือและไม่แน่ใจในบทบาทของตนเอง ทันใดนั้น การสนทนาธรรมดาๆ เกี่ยวกับการกินอะไรเป็นอาหารเย็นก็กลายเป็นการโต้เถียงที่ถูกกระตุ้นด้วยอาการคลื่นไส้ ความวิตกกังวล และความกลัวที่ไม่ได้พูดออกมา

นี่เป็นเรื่องปกติ

การตั้งครรภ์เป็นหนึ่งในความเครียดที่ใหญ่ที่สุดที่ความสัมพันธ์สามารถเผชิญได้ เป็นการเปลี่ยนผ่านเก้าเดือนจาก "คุณกับฉัน" เป็น "เรากับลูกน้อย" และมันนำทุกสิ่งขึ้นมา: การเงินของคุณ วัยเด็กของคุณ ค่านิยมของคุณ และความกลัวของคุณ

กุญแจสำคัญในการจัดการมันให้ประสบความสำเร็จคือการไม่หลีกเลี่ยงความขัดแย้ง แต่คือการพัฒนาเครื่องมือเพื่อจัดการมัน การสื่อสารเชิงรุกเป็นทักษะที่สำคัญที่สุดที่คุณสามารถสร้างได้ก่อนที่ลูกน้อยจะมาถึง คู่มือนี้เสนอเคล็ดลับที่ปฏิบัติได้จริงและนำไปใช้ได้เพื่อช่วยให้คุณยังคงเชื่อมโยงกันในฐานะทีม

สารบัญ

(สารบัญจะถูกสร้างขึ้นโดยอัตโนมัติที่นี่เมื่อแสดงผล)

---

ส่วนที่ 1: ทำไมสิ่งนี้จึงยากมาก? ทำความเข้าใจจุดขัดแย้ง

ก่อนที่คุณจะสามารถแก้ไขการสื่อสารได้ คุณต้องเข้าใจว่าทำไมมันถึงพังทลายลง

• สำหรับคู่ที่กำลังตั้งครรภ์: คุณอ่อนเพลีย คลื่นไส้ และร่างกายของคุณกำลังถูกท่วมท้นด้วยฮอร์โมนที่ส่งผลกระทบโดยตรงต่ออารมณ์และความหงุดหงิดของคุณ คุณไม่เพียงแค่ รู้สึก แตกต่างเท่านั้น แต่คุณ แตกต่าง ทางเคมีด้วย
• สำหรับคู่ที่ไม่ได้ตั้งครรภ์: คุณกำลังเฝ้าดูคนที่คุณรักเปลี่ยนแปลง และคุณไม่สามารถแก้ไขมันได้ คุณอาจรู้สึกถูกผลักไส วิตกกังวลเกี่ยวกับการเงิน หรือเครียดเกี่ยวกับบทบาทที่เปลี่ยนไปของคุณ แต่รู้สึกผิดที่ปัญหาของคุณ "เล็กกว่า"
• สำหรับคุณทั้งสอง: คุณกำลังจ้องมองการเปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งใหญ่ที่ไม่สามารถย้อนกลับได้ คุณทั้งคู่กลัว คุณทั้งคู่เหนื่อย และคุณทั้งคู่กำลังเสียใจกับการสิ้นสุดของชีวิต "ก่อนมีลูก" แม้ว่าคุณจะตื่นเต้นกับชีวิตใหม่ก็ตาม

นี่คือพายุที่สมบูรณ์แบบสำหรับความเข้าใจผิด

ส่วนที่ 2: 7 เคล็ดลับการสื่อสารที่เป็นประโยชน์ที่ได้ผลจริง

1. กำหนด "การตรวจสอบรายสัปดาห์"

ปัญหา: การสนทนาส่วนใหญ่กลายเป็นการตรวจสอบด้านโลจิสติกส์แบบ "ผ่านไปผ่านมา" ("คุณซื้อผ้าอ้อมหรือยัง?" "คุณโทรหาแพทย์หรือยัง?") ไม่มีเวลาสำหรับเรื่อง จริง

วิธีแก้ไข: กำหนดการประชุมที่ต่อรองไม่ได้ 30 นาทีในปฏิทินของคุณสัปดาห์ละครั้ง นี่คือ "สถานะของสหภาพ" ของคุณ ใช้เพื่อถามคำถามสองชุดที่แตกต่างกัน:

• โลจิสติกส์: "สัปดาห์นี้มีอะไรในปฏิทินบ้าง? เรามีนัดหมายอะไรบ้าง? อะไรที่ต้องสร้าง?"
• ความรู้สึก: "ความกลัวที่ใหญ่ที่สุดของคุณในสัปดาห์นี้คืออะไร? ความสุขที่ใหญ่ที่สุดของคุณคืออะไร? คุณ รู้สึก อย่างไรตอนนี้?"

2. ใช้คำว่า "ฉันรู้สึก" (มันเป็นคำที่ซ้ำซากด้วยเหตุผล)

ปัญหา: ฮอร์โมนและความเครียดสามารถทำให้ "คุณไม่เคยช่วยฉันเลย" หรือ "คุณกังวลเรื่องเงินอยู่เสมอ" กลายเป็นการกล่าวหาทั่วไป

วิธีแก้ไข: กำหนดกรอบความขัดแย้งทุกอย่างจากมุมมองของคุณเอง นี่คือความแตกต่างระหว่างการกล่าวหาและการอธิบาย

• แทนที่จะพูดว่า: "คุณไม่ทำอะไรเลยเพื่อช่วยฉันเตรียมพร้อม!"
• ลองพูดว่า: "ฉันรู้สึกท่วมท้นกับรายการสิ่งที่ต้องทำ และฉันกลัวว่าฉันจะอยู่คนเดียวในเรื่องนี้ ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณเพื่อให้รู้สึกเหมือนเราเป็นทีม"

3. รับฟังเพื่อทำความเข้าใจ ไม่ใช่เพื่อแก้ไขปัญหา

ปัญหา: เมื่อคนหนึ่ง (มักจะเป็นคนท้อง) แสดงความกังวล ("ฉันกลัวการคลอดมาก!") คู่รักอีกคนหนึ่งมักจะกระโดดเข้าสู่โหมด "แก้ไขปัญหา" ("ไม่ต้องกังวล คุณจะได้รับยาชาที่หลัง! มันจะดีเอง!")

วิธีแก้ไข: นี่ไม่ใช่ปัญหาที่ต้องแก้ไข แต่เป็นความกลัวที่ต้องได้รับการรับฟัง การ "แก้ไข" มันเป็นการละเลยความรู้สึก

• แทนที่จะพูดว่า: "มันจะดีเอง"
• ลองพูดว่า: "นั่นฟังดูน่ากลัวจริงๆ เล่าให้ฉันฟังเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้คุณกังวล" การรับฟังอย่างกระตือรือร้นและเห็นอกเห็นใจคือการสนับสนุนที่ทรงพลังที่สุดที่คุณสามารถมอบให้ได้

4. พูดคุยเกี่ยวกับความกลัว "ใหญ่" (ไม่ใช่แค่สีห้องเด็กอ่อน)

ปัญหา: คุณใช้เวลาหลายชั่วโมงในการถกเถียงเรื่องยี่ห้อรถเข็นเด็ก แต่ไม่เคยพูดถึงความวิตกกังวลที่แท้จริงของคุณ: "จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราเป็นพ่อแม่ที่ไม่ดี?" "จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราไม่สามารถจ่ายได้?" "จะเกิดอะไรขึ้นถ้าสิ่งนี้ทำลายความสัมพันธ์ของเรา?"

วิธีแก้ไข: ปล่อยให้ความกลัวเหล่านั้นออกมาเปิดเผย การตั้งชื่อความกลัวจะนำพลังของมันออกไป คุณเกือบจะพบเสมอว่าคู่ของคุณกำลังมีความกลัว แบบเดียวกัน การรู้ว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียวคือตัวเชื่อมความผูกพันในทันที

5. สร้างรหัสลับ "ฮอร์โมนกำเริบ"

ปัญหา: คู่รักที่กำลังตั้งครรภ์อาจตวาดใส่คุณโดยไม่มีเหตุผลที่ชัดเจน (เช่น วิธีที่คุณจัดจานในเครื่องล้างจาน) คุณตั้งรับ และการทะเลาะครั้งใหญ่ก็ปะทุขึ้นจากเรื่องเล็กน้อย

วิธีแก้ไข: ยอมรับความเป็นจริงของฮอร์โมน สร้างคำรหัสที่อ่อนโยนและตลก เมื่อคู่ที่กำลังตั้งครรภ์รู้สึกโกรธหรือร้องไห้อย่างไม่มีเหตุผล พวกเขาสามารถพูดว่า "สับปะรด!" (หรืออะไรก็ตามที่คุณเลือก) นี่คือทางลัดที่หมายถึง: "ฉันรู้สึกว่าฮอร์โมนกำลังกำเริบและไม่มีเหตุผลในตอนนี้ สิ่งที่ฉันกำลังจะพูดไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง โปรดให้เวลาฉันสักครู่และอย่าเก็บมาเป็นเรื่องส่วนตัว" มันจะคลี่คลายความตึงเครียดได้ทันที

6. สบตา (ไม่เอาจริง ๆ นะ)

ปัญหา: คุณ "พูดคุย" ในขณะที่คนหนึ่งกำลังเลื่อนดู Instagram และอีกคนหนึ่งกำลังดูทีวี วิธีแก้ไข: ใช้กฎ "ห้ามหน้าจอ" 10 นาที เมื่อคุณกลับถึงบ้านจากที่ทำงาน หรือก่อนนอน ให้วางโทรศัพท์ของคุณในห้องอื่นและนั่งหันหน้าเข้าหากันเป็นเวลา 10 นาที ถามเกี่ยวกับจุดสูงสุดและจุดต่ำสุดของวัน การกระทำที่เรียบง่ายของการให้ความสนใจอย่างเต็มที่กับใครบางคนคือศิลปะที่กำลังจะสูญหาย

7. ปรึกษาความคาดหวัง "ชีวิตหลังมีลูก" ตอนนี้

ปัญหา: ความขัดแย้งหลังคลอดส่วนใหญ่มาจากสมมติฐานที่ไม่ได้พูดออกมา ใครกำลังจะลุกขึ้นกลางดึก? ใครรับผิดชอบขวดนม? ใครคือผู้ปกครอง "ค่าเริ่มต้น"?

วิธีแก้ไข: พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ตอนนี้ มีการสนทนาที่น่าอึดอัดและเกี่ยวกับโลจิสติกส์

• "เราจะแบ่งการให้นมตอนกลางคืนอย่างไร?"
• "เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าเราทั้งคู่ยังได้รับเวลาสำหรับตัวเอง?"
• "เราจะจัดการผู้มาเยี่ยมในช่วงสองสัปดาห์แรกได้อย่างไร?"

การกำหนดความคาดหวังเหล่านี้ตอนนี้ช่วยป้องกันการนับคะแนนและความไม่พอใจในภายหลัง

---

ส่วนที่ 3: เมื่อใดควรขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ (YMYL)

เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องแยกแยะความขัดแย้งปกติที่เกิดจากความเครียดออกจากสิ่งที่ร้ายแรงกว่า

• ภาวะซึมเศร้า/วิตกกังวลในระยะรอบคลอด: นี่คือภาวะทางการแพทย์ที่สามารถส่งผลกระทบต่อ ทั้ง คู่รัก หาก "การทะเลาะ" คงที่ หากคนใดคนหนึ่งหรือทั้งสองคนรู้สึกสิ้นหวัง โกรธจัด หรือขาดความสุขโดยสมบูรณ์นานกว่าสองสัปดาห์ ก็ถึงเวลาพูดคุยกับแพทย์
• การให้คำปรึกษาคู่รัก: การเข้ารับการบำบัดไม่ใช่สัญญาณของความล้มเหลว แต่เป็นสัญญาณของปัญญา นักบำบัดสามารถมอบเครื่องมือให้คุณจัดการการเปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งใหญ่นี้ได้ มันเหมือนกับการจ้างโค้ชก่อนเกมชิงแชมป์

คุณคือทีม นี่คือช่วงเวลาที่จะเริ่มทำตัวเหมือนทีม

ขั้นตอนต่อไปของคุณ: ทำความเข้าใจให้ตรงกัน

การพูดคุยคือขั้นตอนแรก แต่คุณจะติดตามความรับผิดชอบที่เปลี่ยนแปลงทั้งหมดได้อย่างไร? ใช้ รายการตรวจสอบการสนับสนุนจากคู่รัก ของเราเพื่อสร้างแผนปฏิบัติการร่วมกันที่แบ่งงานและทำให้คุณทั้งคู่มีส่วนร่วม

คำถามที่พบบ่อย (FAQ)

ถาม: เราทะเลาะกันเรื่องเงินตลอดเวลา นี่เป็นเรื่องปกติหรือไม่? ตอบ: ใช่ค่ะ ลูกน้อยคือการเปลี่ยนแปลงทางการเงินครั้งใหญ่ เป็นหนึ่งในแหล่งความขัดแย้งที่พบบ่อยที่สุด ใช้ "การตรวจสอบรายสัปดาห์" ของคุณเพื่อเปลี่ยนความกลัวนี้ให้เป็นแผนการ นั่งลงด้วยกัน สร้างงบประมาณสำหรับลูกน้อยที่เป็นจริง และสร้างกลยุทธ์ทางการเงินร่วมกัน

ถาม: คู่ของฉันดูห่างเหินและไม่ตื่นเต้นเท่าฉัน มีอะไรผิดปกติหรือไม่? ตอบ: นี่เป็นเรื่องที่พบบ่อยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคู่ที่ไม่ได้ตั้งครรภ์ การตั้งครรภ์อาจให้ความรู้สึกที่เป็นนามธรรม และอารมณ์หลักของพวกเขามักจะเป็นเพียงความวิตกกังวลเกี่ยวกับการจัดหา พวกเขาอาจไม่รู้สึกถึง "ความผูกพัน" จนกว่าลูกน้อยจะปรากฏตัวทางร่างกาย อย่าตีความความกลัวของพวกเขาว่าเป็นการขาดความรักหรือความตื่นเต้น

ถาม: เราจะพูดคุยเกี่ยวกับการแบ่งงานบ้านโดยไม่ให้กลายเป็นการทะเลาะได้อย่างไร? ตอบ: อย่าพูดถึงเรื่องนี้ในขณะนั้น (เมื่อคุณโกรธเรื่องถังขยะที่ล้น) นำขึ้นมาในการ "ตรวจสอบรายสัปดาห์" ที่สงบของคุณ ทำรายการงานบ้านทั้งหมด—ตั้งแต่การจ่ายบิลไปจนถึงการทำความสะอาดห้องน้ำ—และแบ่งปันอย่างยุติธรรม โดยยอมรับว่าความสามารถทางร่างกายของคู่ที่กำลังตั้งครรภ์จะลดลงในไตรมาสที่สาม

---

ข้อจำกัดความรับผิดชอบทางการแพทย์

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ข้อมูลและไลฟ์สไตล์เท่านั้น และไม่สามารถใช้แทนคำแนะนำทางการแพทย์หรือจิตวิทยาจากผู้เชี่ยวชาญได้ หากคุณหรือคู่ของคุณกำลังประสบกับอาการวิตกกังวลหรือภาวะซึมเศร้าอย่างรุนแรง โปรดติดต่อผู้ให้บริการด้านสุขภาพหรือผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตที่ได้รับอนุญาต

เกี่ยวกับผู้เขียน

Abhilasha Mishra เป็นนักเขียนด้านสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีที่เชี่ยวชาญด้านสุขภาพของผู้หญิง ภาวะเจริญพันธุ์ และการตั้งครรภ์ ด้วยความมุ่งมั่นในการเสริมพลังให้บุคคลผ่านข้อมูลที่อิงตามหลักฐาน เธอเขียนเพื่อให้หัวข้อสุขภาพที่ซับซ้อนสามารถเข้าถึงและนำไปปฏิบัติได้ค่ะ